«Γιατί το έκανα αυτό» ;

…σταύρωσε τα χέρια και άφησε τις χούφτες του να αναπαυθούν στα μπράτσα του …

Με κοίταξε στα μάτια ρωτώντας με απορία και έκδηλη αγωνία «γιατί το έκανα αυτό;»

«Δεν βρίσκω την απάντηση σε μένα» είπε με μια χυμώδη απογοήτευση. «Δεν είμαι εγώ αυτό», συνέχισε …

Δάκρυσε, απορώντας για τον εαυτό του και για τα αναπάντητα ερωτήματα που κρέμονταν στην απλώστρα της νόησης του …

Η φωνή του μικρή σε ένα μεγάλο ταξίδι αναζητήσεων…

Ο κριτής, πολλές φορές, γέννημα θρέμμα της σιωπής από τα απόκοσμα τα μέρη…

και ένας παραπονιάρης μύθος τυλιγμένος στην ανάσα του … σφιχτά πολύ …

Το βλέμμα του χανόταν σε περιπλανήσεις αδήλωτες και άχρονες… έξω από τούτο το χρόνο , σε ακίνητα τοπία αναμνήσεων …

«Γιατί το έκανα αυτό;» …ερώτημα ίδιο και απαράλλαχτο, σαν αιώρα μεταξύ της χάσης και της φέξης…

Μου ήρθε στο νου μια αποστροφή στον Εκκλησιαστή της Παλαιάς Διαθήκης. «Για κάθε τι υπάρχει μια εποχή , και μια στιγμή για κάθε σκοπό κάτω από τον ουρανό.

Εποχή της σποράς και εποχή του θερισμού. Μια στιγμή γέννησης, άλλη στιγμή θανάτου… Μια στιγμή που θα γελάς και άλλη στιγμή που θα κλαις…»

Και συμπλήρωσα … Μια στιγμή που θα επαίρεσαι και άλλη στιγμή που θα βουτάς στη ντροπή ….

Μη τυραννιέσαι με αδιέξοδα γιατί… Αναζήτησε απαντήσεις στο «πως» με πυξίδα την αποδοχή ότι η λίμνη της ψυχής σου έχει όλων των λογιών τους κύκνους ….

Αυτούς τους λευκούς και αυτούς τους μαύρους ….

Ε. Γεωργακοπουλος Φυσιοθεραπευτής -Ψυχοθεραπευτής Gestalt