Σύννεφα…

Κοίταξα χθες τον ουρανό που αφηνόταν στην

αγκάλη της Δύσης του ήλιου…

Και ο πολιτισμός του βλέμματος μου, σκάλωσε σε

δυο- τρεις μπάλες σύννεφα …

Σκέφτηκα … πόσο τα σύννεφα μας παρασύρουν σε

παρομοιώσεις …

Ταξίδεψα μαζί τους με αερόστατο πολύχρωμο με το

απαλό αεράκι να παίζει κρυφτό στα βλέφαρα μου …

Και συνάντησα γκρεμούς μου, που χτίζουν

οικειότητα σε λάθη που τσούξανε…

Παρατήρησα παλιές πολιορκίες μου …

Ξέφτια της ιστορίας μου …

Ο άνεμος με πήρε στο ψιλό …

Έι , Έι του φώναξα , μα δεν άκουγε …

Χρόνια πολλά θητεία σε αερόστατο, ραμμένο

από – ποιος ξέρει πόσες πολλές – άδειες

φορεσιές…

Ε.Γεωργακόπουλος Φυσιοθεραπευτής – Ψυχοθεραπευτής Gestalt

Απάντηση