Πως μία γυναίκα δέχεται κακοποίηση και δεν αντιδρά, δεν μιλά, γιατί δεν φεύγει; 

Ιστορίες βίας και κακοποίησης όλων των μορφών υπάρχουν από γυναίκες όλων των ηλικιών… Πόσες από αυτές έρχονται τελικά στο φως; Πόσες γυναίκες που βιώνουν σωματική, σεξουαλική, ψυχολογική, λεκτική βία, βρίσκουν το θάρρος να αναζητήσουν βοήθεια; Πόσες γυναίκες που έρχονται αντιμέτωπες με την απόγνωση αισθάνονται αδύναμες να αντιδράσουν;

Μπορεί να φαίνεται περίεργο και αρκετοί να μην κατανοούν πως τελικά μία γυναίκα μπορεί να δέχεται την κακοποίηση και να μην αντιδρά, να μην μιλά ή να μην φεύγει! Και όμως, πρόκειται για μία εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση που τραυματίζει τον γυναικείο ψυχισμό, τον συρρικνώνει, κάνοντας να φαίνεται σχεδόν αδύνατη η διαφυγή, εφόσον τα εμπόδια που χρειάζεται να ξεπεράσει η κακοποιημένη γυναίκα για να αποκαλύψει την «αλήθεια της», ότι έχει πέσει δηλαδή θύμα βίας και κακοποίησης, είναι όχι και λίγα, όπως θα δούμε παρακάτω!

1. Ντροπή, ενοχή και αυτοκατηγορία, καθώς αρκετές φορές πιστεύει πως εκείνη ίσως προκάλεσε με τον τρόπο της οτι συνέβη,
2. Φόβος εφόσον θα προκαλέσει και πάλι την βίαιη συμπεριφορά του θύτη μόλις εκείνος μάθει πως τον αποκάλυψε,
3. Φόβος για το κοινωνικό στίγμα, «τι θα πει η κοινωνία;», «και αν γίνει η δακτυλοδεικτούμενη;»
4. Οικογενειακή και κοινωνική απομόνωση, επικρατεί η αίσθηση πως μόνη της θα πρέπει να αντιμετωπίσει το Γολγοθά της, φοβούμενη πως οι οικείοι αλλά και η κοινωνία ίσως στραφούν εναντίον της,
5. Χαμηλή αυτοεκτίμηση, μικρή εμπιστοσύνη στον εαυτό της και στις δυνάμεις της
6. Αδυναμία φροντίδας και δημιουργίας ασφαλούς περιβάλλοντος για τα παιδιά (εάν υπάρχουν)
7. Οικονομική εξάρτηση από τον θύτη, «πως θα τα καταφέρω μόνη μου;», «που θα πάω, πως θα ζήσω και εγώ και τα παιδιά μου;»
8. Φτωχή πληροφόρηση για τα δικαιώματά της και τις υποστηρικτικές υπηρεσίες,
9. Πολιτισμικά εμπόδια, καθώς πολλοί είναι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες στη χώρα μας, προερχόμενοι από διαφορετικές κουλτούρες από τη δική μας που συνήθως δεν ξέρουν που να αποτανθούν ή τι πρέπει να κάνουν…

Μαρίνα Μόσχα