«Δεν έχω αυτοπεποίθηση…» Μία φράση που χρησιμοποιούμε αρκετά συχνά… Τι θέλουμε να πούμε; Τι εννοούμε; Και τι μπορούμε να κάνουμε για να αποκτήσουμε αυτοπεποίθηση;
Η αυτοπεποίθηση έχει να κάνει με την πεποίθηση που έχουμε για τον εαυτό μας, δηλαδή τον τρόπο που τον βλέπουμε, που τον αισθανόμαστε, που τον βιώνουμε εσωτερικά αλλά και με την αξία που θεωρούμε πως έχει. Έτσι, η αυτοπεποίθηση δεν είναι άλλο από την συμφωνία σε αυτό που θεωρώ πως είμαι, την εσωτερική μου εικόνα με αυτό που βιώνω στην καθημερινότητά μου, για να τα θέσω πιο απλά…
Τι είναι η αυτοπεποίθηση;
Η αυτοπεποίθηση έχει να κάνει με την πεποίθηση που έχουμε για τον εαυτό μας, δηλαδή τον τρόπο που τον βλέπουμε, που τον αισθανόμαστε, που τον βιώνουμε εσωτερικά αλλά και με την αξία που θεωρούμε πως έχει. Έτσι, η αυτοπεποίθηση δεν είναι άλλο από την συμφωνία σε αυτό που θεωρώ πως είμαι, την εσωτερική μου εικόνα με αυτό που βιώνω στην καθημερινότητά μου, για να τα θέσω πιο απλά. Βέβαια, η διάθεσή μου μπορεί να επηρεάσει τον πως βλέπω τον εαυτό μου σήμερα, αλλά σε μικρό βαθμό, εφόσον γνωρίζω την αξία του. Αν όμως, έχω κατάθλιψη για παράδειγμα, τότε η κακή αυτή διάθεση και ο αρνητισμός επηρεάζουν γενικότερα την αίσθηση γύρω από τον εαυτό μου και την αξία του.
Μάλιστα, ανάλογα και με τα βιώματά μας, η καθημερινότητα μας ξυπνά παρελθοντικές εμπειρίες που μπορούν ακόμη και σήμερα να μας εμποδίσουν από το να έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, να νιώθουμε πως αξίζει, να τον κρίνουμε αρνητικά, να τον μηδενίζουμε, να φοβόμαστε πως δεν θα τα καταφέρουμε ή να νιώθουμε πως «δεν ξέρουμε» τι πρέπει να κάνουμε ή πώς να αντιμετωπίσουμε μία κατάσταση, κλπ. Νιώθουμε δηλαδή πως δεν είμαστε άξιοι, άρα και οι άλλοι δεν θα μας εκτιμήσουν, εφόσον δεν πιστεύουμε πως έχουμε δυνατότητες!
Πως την «χτίζω»;
Σίγουρα έχει να κάνει με το πώς μεγαλώσαμε, με το πώς μας αντιμετώπιζαν οι γονείς μας πρώτα από όλα, οι δάσκαλοι-καθηγητές μας, οι συμμαθητές, οι φίλοι μας, το περιβάλλον γενικότερα! Το κυριότερο όμως είναι να αντιληφθούμε πως το «ποιος είμαι σήμερα» ασφαλώς έρχεται από «εκεί πίσω», αν όμως δω τα εμπόδια που υπήρξαν τότε, ίσως μπορώ να αντιδράσω διαφορετικά και να έχω πιο θετικό αποτέλεσμα στο παρόν! Ασφαλώς, δεν είναι μία διαδικασία απλή, εφόσον δύσκολα μπορεί να την κάνει κάποιος μόνος του. Χρειάζεται η βοήθεια του ψυχοθεραπευτή για να γίνουν οι κατάλληλες διεργασίες αλλά και για να μπορέσω να «δοκιμάσω» νέους τρόπους αντίληψης του εαυτού μου, μέσα από τα δικά του μάτια στην αρχή, έχοντας ως σημείο αναφοράς την δική του σταθερή θέση και αποδοχή!
Τι μπορώ να κάνω;
Η επίσκεψη στον ειδικό είναι το πρώτο που μπορώ να κάνω, αν βλέπω ότι μόνος μου κάνω διαρκώς κύκλους χωρίς αποτέλεσμα…
Επίσης, μπορώ να ακολουθήσω κάποιες από τις παρακάτω συμβουλές για αρχή και να δω πως θα τα πάω…
- Παρατηρώ «τι κάνω και πως το κάνω!» Σίγουρα με κάποιον τρόπο φροντίζω να ρίχνω την αυτοπεποίθησή μου και την αυτοαντίληψή μου, ας τον παρατηρήσω λοιπόν…
- Δοκιμή και πειραματισμός: Στον τρόπο που παρατήρησα πως ακολουθώ, προσπαθώ όχι απαραίτητα να τον αλλάξω αλλά να τον κάνω κάπως διαφορετικά, να πειραματιστώ…
- Παρατηρώ τον αρνητισμό μου: Μήπως ξεκινώ με αίσθηση αποτυχίας; Μήπως πιστεύω ότι θα αποτύχω πριν καν δοκιμάσω;
- Σκέφτομαι ξανά και ξανά τα λάθη μου: Σκοπός είναι να δω ποιο ήταν το λάθος μου και όχι να κάθομαι και να κλαίω πάνω από αυτό αλλά ούτε και να το επαναλαμβάνω κάθε τρεις και λίγο γιατί αυτό …έμαθα!
- Προσπαθώ να μην βιάζομαι να κρίνω τον εαυτό μου: Ας μου δώσω χρόνο να δοκιμάσω τα παραπάνω…
- Αντιμετωπίζω τις φοβίες μου: Συνήθως, είναι οι φοβίες αυτές που επηρεάζουν την εικόνα που έχω για τον εαυτό μου… Σταματώ λοιπόν να …φεύγω, μένω και αντιμετωπίζω! Φυσικά και αυτό θέλει τρόπο…
- Οργάνωση: Όχι απόλυτη οργάνωση εφόσον θα μου φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα, αν όμως πιστεύω για παράδειγμα πως για να πάω αύριο στη σχολή ή στη δουλειά μου θα αργήσω πάλι εφόσον δεν θα είμαι σίγουρη τι να φορέσω, μπορώ να ετοιμάσω από το βράδυ τα ρούχα μου…
- Φροντίδα εαυτού: Μαθαίνω να με φροντίζω και να με αγαπώ, να αντιλαμβάνομαι και να ικανοποιώ τις ανάγκες μου…
- Δεν μπορώ να είμαι πάντα καλά: Δυστυχώς, οι περισσότεροι πιστεύουν πως «πρέπει» να νιώθουν πάντα καλά, δεν γίνεται όμως αυτό. Χρειάζεται να μάθω να αποδέχομαι και τις «καλές» αλλά και τις «κακές» μου πλευρές για να αποδεχτώ τον εαυτό μου ως σύνολο…
- Δεν προβάλλω στους άλλους αυτό που εγώ σκέφτομαι: Δεν σημαίνει πως επειδή εγώ νομίζω ότι κάτι δεν θα κάνω καλά πως το ίδιο σκέφτεται και ο άλλος για μένα!
Μαρίνα Μόσχα