«Ήταν καρμικό να βρεθούμε εμείς οι δυο!»

«το γραφτό, …το μοιραίο, …η μοίρα…» Ο έρωτας τόσο δυνατός, σαν να μην μπορούμε να του ξεφύγουμε και να πάρουμε άλλο δρόμο… Είναι τυχαίο που «καρμικές» χαρακτηρίζονται συνήθως οι σχέσεις που δεν …λειτουργούν; Μήπως είμαστε αδύναμοι να το παραδεχτούμε, να μαζέψουμε τα κομμάτια μας και να πάμε παρακάτω;

Ποιες θεωρούμε καρμικές σχέσεις; Αν και δεν υπάρχει επιστημονικός ορισμός, στην καθομιλουμένη αναφερόμαστε σε εκείνες τις σχέσεις που νιώθουμε πολύ έντονα συναισθήματα, σαν να «είμαστε πλασμένοι ο ένας για τον άλλον» και πιστεύουμε πως «ήταν γραφτό να είμαστε μαζί!» Τις σχέσεις που τις αποδεχόμαστε έτσι όπως έρχονται, σαν «εγώ να μην μπορώ να αντιδράσω», «το γραφτό, …το μοιραίο, …η μοίρα…» Ο έρωτας είναι τόσο δυνατός, σαν να μην μπορούμε να του ξεφύγουμε και να πάρουμε άλλο δρόμο, νιώθουμε ότι μας αγγίζει τόσο πολύ, ενώ αρχίζουμε και δίνουμε σημασία σε συμβολισμούς και κάνουμε συνδέσεις, απαξιώνοντας τις απλές …συμπτώσεις! Θεωρούμε ότι η σχέση αυτή που μας αγγίζει βαθιά και μας αλλάζει τη ζωή είναι …καρμική! Βέβαια, ο «όρος» χρησιμοποιείται σε όλων των ειδών τις σχέσεις και όχι μόνο στις ερωτικές, όπως στις φιλικές, επαγγελματικές, σε σχέσεις όπου συναντάμε εμπνευσμένους ανθρώπους που μας μεταδίδουν τις γνώσεις τους…

Μπορεί πράγματι η καρμική αυτή θεώρηση να μας βοηθήσει στη σχέση μας ή μήπως εμείς την εξιδανικεύουμε; Έχει έρθει πράγματι στη ζωή μας για «να μείνει» ή απλά εμείς την κατατάσσουμε σε αυτή την κατηγορία θέλοντας να πιστεύουμε πως είναι για καλό και πως «εφόσον είναι γραφτό να είμαστε μαζί, θα νικήσουμε κάθε δυσκολία που θα αντιμετωπίσουμε;»

Ισχύει αυτό ή κάποιες καρμικές σχέσεις έχουν έρθει να μας μάθουν κάτι και να φύγουν; Αν ανατρέξουμε στις φιλοσοφίες που πιστεύουν στο κάρμα, θα δούμε πως συναντάμε έναν άνθρωπο ξανά και ξανά, μέχρι να μάθουμε κάτι, να το κάνουμε δικό μας ώστε στη συνέχεια να απελευθερωθούμε. Για παράδειγμα, μπορεί να συναντάμε έναν άνθρωπο σε διάφορες ζωές επειδή κάπου, κάπως και με κάποιο τρόπο ταυτιζόμαστε μαζί του, νιώθουμε δηλαδή αυτό που λέμε πως «νιώθω τόσο άνετα μαζί του, σα να γνωριζόμαστε χρόνια!» Νομίζω πως όλοι μας έχουμε αισθανθεί ανάλογα σε κάποια φάση της ζωής μας…

Δεν ξέρω, ούτε και είμαι ειδική να πω αν υπάρχει κάρμα ή αν κάποιες σχέσεις μπορεί να χαρακτηριστούν καρμικές! Αυτό που μπορώ όμως με σιγουριά να πω, είναι πως εξαρτάται από εμάς αν θα «μετονομάσουμε» μία απλή σε καρμική σχέση, καθώς – πέρα από τον πρώτο καιρό που υπάρχουν «τα μέλια» – είναι πιθανό να την χαρακτηρίζουμε έτσι για να αποφύγουμε την αλήθεια: πως έχουμε δηλαδή μία δυσλειτουργική σχέση που χρειάζεται να δούμε τι θα κάνουμε, αν θα την συνεχίσουμε ή χρειάζεται να πάρουμε την δύσκολη απόφαση να την διακόψουμε… Είναι τυχαίο που καρμικές χαρακτηρίζονται συνήθως οι σχέσεις που δεν …λειτουργούν; Μήπως είμαστε αδύναμοι ως άνθρωποι να το παραδεχτούμε και να μαζέψουμε τα κομμάτια μας και να πάμε παρακάτω; Ή μήπως βολευόμαστε και κρυβόμαστε πίσω από το …δάχτυλό μας, χρησιμοποιώντας τα …οφέλη του κάρμα, όπου χρειάζεται «να μάθουμε» για να απελευθερωθούμε, μήπως δηλαδή οι καρμικές σχέσεις έχουν έρθει να μας μάθουν κάτι και να φύγουν;

Γνωρίζουμε όλοι μας πως όταν η σχέση αντιμετωπίζει προβλήματα, γεννάει πόνο! Πόνο έντονο που πολλές φορές νιώθουμε να μας κόβει την ανάσα. Και είναι εκεί ακριβώς που χρειάζεται να επιλέξουμε αν θέλουμε να πονάμε, με ποιον τρόπο και για πόσο ή να πάμε προς κάτι καινούργιο που λογικά τουλάχιστον, θα είναι κάτι καλύτερο! Βέβαια, το να «πάμε παρακάτω» σημαίνει πως θα έρθουμε αντιμέτωποι με το άγνωστο που μας βγάζει στην επιφάνεια όλους τους υπαρξιακούς μας φόβους… Και είναι εκεί ακριβώς που ίσως μας είναι πιο εύκολο να πείσουμε τον εαυτό μας για την καρμική μας σχέση και πως όλο αυτό που περνάμε γίνεται για κάποιο λόγο: «όλα για κάποιο λόγο γίνονται» λέει ο λαός μας, δικαιολογώντας και μειώνοντας τα δυσάρεστα συναισθήματα, παρά να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια… Και ας μην ξεχνάμε πως αν είναι καρμική η σχέση σημαίνει πως θα είμαστε πάντα μαζί, ανεξάρτητα από το αν είμαστε και καλά μαζί!  Σαν να «μένουμε μόνο στο δικό μας» και σαν ο άλλος να μην έχει νόημα τι πιστεύει, πως νιώθει, τι θέλει, αν θέλει ή όχι να είναι σε αυτή τη σχέση, ακόμα και να εκλογικεύουμε όλα όσα κάνουμε για να τον κρατήσουμε εκεί! 

Ας βγάλουμε λοιπόν τις παρωπίδες, ας δούμε πραγματικά που βρίσκεται η σχέση μας και ας πάρουμε τις σωστές αποφάσεις, από το να δούμε τη μειονεξία και την χαμηλή μας αυτοπεποίθηση, μέχρι πόσο εύκολα μπορούμε να μπούμε σε πλάνες σκέψεις του στυλ: «όλα θα φτιάξουν, εφόσον είναι το κάρμα μας μαζί!» Ναι, αν είναι να φτιάξουν όλα, σίγουρα δεν θα γίνει από μόνο του αλλά με το να μιλήσουμε με τον σύντροφό μας, να ανοίξουμε τα χαρτιά μας και να δούμε «μαζί» τι μπορούμε να κάνουμε για να ξεπεράσουμε τα εμπόδια… διαφορετικά, το «μαζί» θα μας κάνει να σκίσουμε τις σάρκες μας ή ο ένας του άλλου όταν δεν θα είμαστε καλά και απλά φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα!

Κάρμα ή όχι λοιπόν, οφείλουμε να δούμε και τις βαθύτερες ανάγκες μας και να αντιμετωπίσουμε τις πιθανές δυσκολίες, σχεδιάζοντας το δικό μας …κάρμα!

Μαρίνα Μόσχα