«Μέχρι ένας άνδρας να καταλάβει ότι μάλλον ο πατέρας του είχε δίκιο για χιλιάδες πράγματα, συνήθως έχει ο ίδιος ένα γιο που τον θεωρεί λάθος!» – Charles Wordsworth
«Ο πατέρας μου μου χάρισε το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσε να μου χαρίσει κανείς: Πίστεψε σε εμένα!» – Jim Valvano
«Κάθε μπαμπάς πρέπει να θυμάται ότι μια μέρα ο γιος του θα ακολουθήσει το παράδειγμα και όχι την συμβουλή του!»
«Δεν έχει τόση σημασία ποιος ήταν αληθινά ο πατέρας μου, αλλά ποιος θυμάμαι εγώ πώς ήταν!» – Anne Sexton
Καλησπέρα Μαρίνα!
Με συγκίνησε το αφιέρωμα σου στον πατέρα και έχεις απόλυτα δίκαιο όταν εντοπίζεις πόσο δύσκολο είναι στους άνδρες να εκφράσουν τα συναισθήματα τους, προφανώς γιατί θεωρούν χαμομηλένιο να πουν κάτι πιο τρυφερό εκτός όταν είναι ερωτευμένοι! 😉
Σ’ αυτό συνήθως φταίει ο τρόπος που τα μεγάλωσε η μάνα, ειδικά η Ελληνίδα μάνα, που θέλει να φτιάξει άνδρες που δεν κλαίνε και που είναι σκληροί! 😛
Η παλιά γενιά πατεράδων έχει τεράστια διαφορά με την τωρινή, το βλέπω στους γιούς μου που είναι πραγματικά πιο ανοιχτοί απ΄ τους παππούδες τους!
Ο μικρός μου γιος, έχει φτιάξει ένα video που μεταφρασμένο κυκλοφορεί σε πολλές χώρες και δείχνει πολύ καλά τη σχέση πατέρα γιου, μπορεί να το έχεις δει, αλλά να μη ξέρεις ποιανού είναι! 😉
Ακριβώς έτσι είναι, τα στερεότυπα που θέλουν τους άνδρες σκληρούς σαν βράχο! Ευτυχώς όσο περνάει ο καιρός φαίνεται πως ο βράχος …μαλακώνει τα σκληρά του κομμάτια και αρχίζει και λειαίνει τις γωνίες του!
Και βέβαια το ξέρω το βιντεάκι, είναι τόσο συγκινητικό, με τόσο λίγα λόγια, λέει τόσα πολλά!!! Να τον χαίρεσαι!!! Έχει μεγάλο ταλέντο! 🌷
Καλημέρα και χρόνια πολλά σε όλους τους πατεράδες του κόσμου!!
¨ενα κεράκι ανάβω στη μνήμη του δικού μου σήμερα!!
Το βιντεάκι το έχω δει αλλά δεν ήξερα ότι το έφτιαξε ο γιος της αγαπημένης μου Στεφανίας !!!!!!!!
Άλλο ένα όμορφο που κυκλοφορεί μοιράζομαι μαζί σας!!!
https://www.youtube.com/watch?v=kQjtK32mGJQ
Η τρυφερή σχέση μεταξύ πατέρα και γιου είναι το θέμα της κινούμενης ταινίας μικρού μήκους «Alike», σε σκηνοθεσία Daniel Martínez Lara και Rafa Cano Méndez και μουσική του Oscar Araujo.
Καλημέρα Έφη μου! Τελικά μαθαίνουμε πολλά μέσα από τα blogs και χαίρομαι ιδιαίτερα, νιώθοντας να πραγματώνεται το κίνητρο για τη δημιουργία και του δικού μου!
Σε ευχαριστώ πολύ για το βιντεάκι, πολύ συγκινητικό και με πολλά μηνύματα για την σημερινή δύσκολη εποχή μας, τις απαιτήσεις και τις “προσδοκίες”, το “πως” μεταμορφώνεται η αυθόρμητη και γεμάτη όνειρα παιδική ψυχή σε μία γκρίζα και ισοπεδωμένη αγέλαστη φιγούρα…