Η αξία της αγκαλιάς!
Πόσα μπορεί να κάνει η ανάγκη ενός ανθρώπου για …αγκαλιά; Για τον τότε φοιτητή ψυχολογίας μάλλον ήταν μεγάλη! Το 1986 αποφάσισε να αφιερώσει μία ολόκληρη ημέρα όπου θα προσφέρουμε απλόχερα παραπάνω αγκαλιές σε εκείνους που αγαπάμε.
Μπορεί να μην κατάφερε βέβαια να την βάλει στο επίσημο εορτολόγιο των Παγκόσμιων Ημερών από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, παρόλα αυτά φαίνεται πως αρκετοί ήταν εκείνοι που έψαχναν αφορμή για αγκαλιές. Σήμερα ανεπίσημα τουλάχιστον, γιορτάζεται σχεδόν σε όλες τις χώρες.
Γιατί γιορτάζεται η Ημέρα Αγκαλιάς στις 21 Ιανουαρίου;
Κάθε χρόνο λοιπόν, στις 21 Ιανουαρίου γιορτάζεται έστω και ανεπίσημα η Παγκόσμια Ημέρα Αγκαλιάς. Λέγεται πως επιλέχθηκε η συγκεκριμένη ημερομηνία, επειδή ο Zaborney είχε παρατηρήσει πως μετά τον εορτασμό των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, όπου οι άνθρωποι μοίραζαν απλόχερα αγκαλιές, εμφάνιζαν μία πιο άσχημη διάθεση μέχρι τον εορτασμό της γιορτής των ερωτευμένων – του Αγίου Βαλεντίνου. Επέλεξε την 21η Ιανουαρίου, καθώς βρίσκεται στο μέσο των δύο γιορτών που συνδέονται πολύ με τις αγκαλιές. Μέσα από έρευνες κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μια αγκαλιά από γνωστούς ή και άγνωστους ακόμα, έχει ευεργετική δράση και στην ψυχή και στο σώμα μας. Είχε παρατηρήσει επίσης, ότι οι Αμερικανοί συμπολίτες του ήταν πιο κλειστοί και συντηρητικοί, με αρκετές συστολές γύρω από την συναισθηματική έκφραση σε δημόσιο χώρο και ήλπιζε ότι μέσα από τον εορτασμό της Ημέρας της Αγκαλιάς, θα μπορούσαν σιγά σιγά να κάνουν έστω και ένα «μικρό συναισθηματικό άνοιγμα»…
- Ας μην ξεχνάμε να αγκαλιάζουμε όσο πιο συχνά μπορούμε τους ανθρώπους που αγαπάμε…
- Ας μην θεωρούμε ένδειξη αδυναμίας και ας μάθουμε να ζητάμε την αγκαλιά…
- Ας μάθουμε να μοιραζόμαστε αυθόρμητα την αξία μιας ανοιχτής, μεγάλης και ζεστής αγκαλιάς…
Μία αγκαλιά κάθε μέρα μπορεί να μας χαρίσει χαρά και ευτυχία, δύναμη, σωματική, πνευματική και ψυχική υγεία.
Όπως έλεγε και ο παππούς στην ταινία Πολίτικη Κουζίνα, όλες σχεδόν οι λέξεις «κρύβουν» μέσα τους τη μαγεία της γνώσης και της ζωής.
«-Ο παππούς έλεγε πως η λέξη γαστρονόμος, κρύβει μέσα της τη λέξη αστρονόμος.
Έτσι τα πρώτα μαθήματα αστρονομίας τα πήρα μέσω των μπαχαρικών!…
-Η ζωή μας για να νοστιμέψει θέλει αλάτι, το φαΐ και η ζωή θέλουν αλάτι…»
Έτσι και η λέξη αγκαλιάζω, κρύβει το ρήμα ζω, την ουσία της ζωής.
Μπορεί λοιπόν η αγκαλιά να γίνει το αλατοπίπερο της ζωής μας, η νοστιμιά της, το καλύτερο αντίδοτο σε δύσκολες περιόδους, εφόσον η ζεστασιά της και η πληρότητα που μας δίνει δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο συναίσθημα. Μέσα από μία αγκαλιά, μπορούμε να αφήσουμε για λίγο στην άκρη ή και να πάρουμε δύναμη να αντιμετωπίσουμε στιγμές προσωπικής κρίσης, δύσκολες διαπροσωπικές σχέσεις, καθημερινές συνθήκες άγχους, στρες και αγωνίας αλλά και να εκφράσουμε θετικές και ευχάριστες στιγμές μας, να μάθουμε να μοιραζόμαστε…
Μαρίνα Μόσχα
Παγκόσμια Ημέρα Αγκαλιάς – Μαρίνα Μόσχα
Μια μεγάλη αγκαλιά σου στέλνω και καλή εβδομάδα Μαρίνα!!!!
‘Οι αγκαλιές μπορεί να είναι αθόρυβες, αλλά μιλάνε τόσο δυνατά’.
Carol Miller
Καλημέρα Έφη μου και καλή μας εβδομάδα!
Πόσο όμορφο! 🌹
Μα πόσο όμορφο;
Σε ευχαριστώ!!!🌹
Δεν μπορω εγω συγκεκριμένα, να μην σχολιασω το εξαίρετο αρθο σου. Όταν άρχισε να με απασχολεί το θεμα της αγκαλιάς ξεκινησα με το να θέλω να αποκρυπτογραφησω την σημασία της λέξης. Ανακαλυψα λοιπον επαναλαμβανοντας, συνεχεια την λεξη αγκαλιαζω, νοερα μέσα στο μυαλό μου αυτό που επισημανες και Εσύ. Ότι το αγκαλιάζω έχει μέσα την λέξη ΖΩ! Αγγίζω τον άλλον “ΖΩ”. Αυτόματα κατάλαβα την επίδραση στην ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του ανθρώπου. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν την δίνουν γιατί δεν έχουν μάθει αφού δεν έχουν λάβει! Υπάρχουν όμως και άλλοι που ενώ αισθάνονται την ανάγκη να την δώσουν και προσπαθούν, δεν υπάρχει ανταπόκριση. Σου λένε “δεν σε αγκαλιάζω γιατί όταν δεν θα βρίσκομαι στην ζωή σου θα σου λείπω και θα με νοσταλγείς”. Δεν αντιλαμβάνονται όμως τον καθημερινό “θάνατο” που προκαλούν. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την απόγνωση που ένιωσα, πριν την έναρξη του αυτογνωστικού μου ταξιδιου, που ακόμα τότε δεν ήξερα, την παρακάτω φράση του Γκαίτε που τυχαία διάβασα: “Ενας Θεός ξέρει πως μπορεί να αισθάνεται κανείς την στιγμή που να αγγίζεις είναι το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο. Τα παιδιά δεν αγγίζουν ο,τι βρουν μπροστά τους; Κι εγώ?”. Ας μάθουμε λοιπόν ν αγκαλιάζουμε τους ανθρώπους που αγαπάμε. Είναι μια συμπεριφορά που δεν αναλύεται που δεν εξηγείται. Απλά την βιώνεις και νιώθεις την πληρότητα να κατακλύζει την βαθύτερη ύπαρξη σου! Σ ευχαριστούμε Μαρίνα που μας υπενθυμίζεις τόσες μικρές αλλά εξίσου σημαντικές συμπεριφορές, και λυπάμαι για την μακροσκελή τοποθέτησή μου, αλλά είναι ένα θέμα που με αγγίζει και με συγκινεί βαθύτατα!
Έχω καθιερώσει τις αγκαλιές πια σα μέρος της καθημερινότητας μου… είναι λυτρωτικές και χωρίς να χρειαστεί να μιλήσεις!
Πόσο εύστοχη και πόσο τρυφερή θεώρηση… Συγχαρητήρια Μαρίνα!!
Ευχαριστώ πολύ!
Μαρίνα, το ξαναδιάβασα – αναδημοσιεύοντάς το… Εκπληκτικό με λογοτεχνική γραφή…
Ευχαριστώ πολύ!