Πότε ένα ζευγάρι λέγεται υπογόνιμο;

Όταν το ζευγάρι δεν μπορεί να συλλάβει ενώ έχει συχνές σεξουαλικές επαφές σε διάστημα τουλάχιστον ενός χρόνου και δεν παίρνει προφυλάξεις, θεωρείται υπογόνιμο.

Μπορεί να είναι και ο άνδρας υπογόνιμος;

Σύμφωνα με έρευνες, υποστηρίζεται ότι περίπου το 15% των ζευγαριών αντιμετωπίζουν δυσκολία στο να τεκνοποιήσουν, παρά τις τεταμένες τους προσπάθειες. Ένας παράγοντας είναι η γυναικεία υπογονιμότητα που θα εξετάσουμε παρακάτω, άλλος ένας όμως είναι και η ανδρική υπογονιμότητα, που είναι υπεύθυνη για τις μισές σχεδόν περιπτώσεις. Ένας άνδρας λοιπόν, μπορεί να είναι υπογόνιμος λόγω:

• ασθένειες,
• χρόνιων προβλημάτων υγείας,
• τραυματισμών,
• τρόπου ζωής (κάπνισμα, αλκοόλ, …)

Στα μισά περίπου από τα ζευγάρια αυτά, η μη επίτευξη σύλληψης σχετίζεται με την Αυτή η κατάσταση μπορεί να βλάψει ψυχολογικά όχι μόνο τη γυναίκα αλλά και το ζευγάρι, καθώς αισθάνεται ανίκανο να μεγαλώσει την οικογένειά του, προσθέτοντας ένα ακόμα μέλος σε αυτή.

Ποιοι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν τη γονιμότητα της γυναίκας;

Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν τη γονιμότητα της γυναίκας. Μερικοί είναι πέρα από τον έλεγχό της, καθώς έχουν σχέση με ιατρικές παθήσεις. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλοι που βλάπτουν τη γονιμότητά της, τους οποίους η ίδια η γυναίκα μπορεί να τους επηρεάζει με τις δικές της συνήθειες και συμπεριφορές.

Στους οργανικούς παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν σε υπογονιμότητα ανήκουν οι:

• διαταραχές της ωορρηξίας,
• βλάβες στις σάλπιγγες,
• ενδομητρίωση
• διάφορες ανωμαλίες της μήτρας
• σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα

Τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα μπορούν να επιδράσουν αρνητικά στη γονιμότητα της γυναίκας εφόσον βλάπτουν τις σάλπιγγες. Για παράδειγμα, μόλυνση από βακτήρια, χλαμύδια ή γονόρροια μπορούν να προκαλέσουν μέχρι και στειρότητα. Γι’ αυτό το λόγο είναι ακόμα πιο σημαντική η χρήση προφυλακτικού, καθώς μειώνει τις πιθανότητες προσβολής σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νόσων, που είναι υπεύθυνες για δυσλειτουργίες γονιμότητας.

Οι υπόλοιποι παράγοντες που μπορούν να μειώσουν τη γονιμότητα της γυναίκας ποικίλλουν και θα λέγαμε πως εξαρτώνται από την ίδια τη γυναίκα και τις καθημερινές συνθήκες στη ζωή της.

Σημαντική είναι η ηλικία, καθώς όσο μεγαλώνει τόσο πιο δύσκολο είναι να συλλάβει. Στις μέρες μας ειδικά όλο και περισσότερες γυναίκες καθυστερούν να κάνουν παιδί, κάτι που δεν βοηθά στη πιθανότητα σύλληψης και τεκνοποίησης.

Όσο και αν θεωρείται από ορισμένες γυναίκες υπερβολή, η διατροφή είναι ιδιαίτερα σημαντικός παράγοντας επίδρασηςτης γονιμότητας. Συγκεκριμένα, το σωματικό βάρος διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο, αφού είτε η παχυσαρκία, είτε το χαμηλό βάρος σώματος, επηρεάζουν τη παραγωγή των ορμονών, οιστρογόνων, παρεμποδίζοντας την κανονική ωορρηξία.

Επίσης, αρνητικές επιπτώσεις στη δυνατότητα αναπαραγωγής έχουν το κάπνισμα, που οδηγεί σε πρόωρη γήρανση των ωοθηκών, μείωση της παραγωγής των οιστρογόνων, ακόμη και σε καταστροφή ή γενετικές ανωμαλίες των ωαρίων.

Το αλκοόλ όπου σε υπερβολική ποσότητα αυξάνει το κίνδυνο για διαταραχές της ωορρηξίας αλλά και σε μικρότερη κατανάλωση μπορεί να επηρεάσει τη σύλληψη.

Η υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης έχει συσχετιστεί με βλάβες στις σάλπιγγες και αυξημένο κίνδυνο για ενδομητρίωση. Ένα φλυτζάνι, ανάλογα με το είδος του καφέ, μπορεί να περιέχει 50 έως 150mg καφεΐνης.

Το χρόνιο αλλά και το ήπιο στρες μπορεί να παρεμποδίσει τη δυνατότητα σύλληψης, καθώς προκαλεί προβλήματα στη διαδικασία της ωορρηξίας. Παρά τους γρήγορους ρυθμούς της σημερινής εποχής και τις υποχρεώσεις, είναι σημαντικό, όταν μία γυναίκα επιθυμεί να κάνει παιδί, να προσπαθεί να βρίσκει τρόπους καλύτερης διαχείρισης του στρες.

Η υπερβολική άσκηση μπορεί να οδηγήσει σε μείωση στη παραγωγή της ορμόνης προγεστερόνης και να καταστείλει την ωορρηξία. Όσο και αν μας αρέσει το καλογυμνασμένο σώμα, η αερόβια άσκηση χρειάζεται μέτρο. Μάλιστα προτείνεται οι γυναίκες που θέλουν να τεκνοποιήσουν, να μην ξεπερνούν τις 7 ώρες αερόβιας άσκησης την εβδομάδα.

Τέλος, η συμβολή του γιατρού είναι καθοριστικής σημασίας. Η γυναίκα που επιθυμεί να μείνει έγκυος χρειάζεται να κάνει όλες τις προβλεπόμενες εξετάσεις που συστήνει ο γιατρός, καθώς και να συζητά μαζί του τις ανησυχίες της. Ο γυναικολόγος της, πρέπει να τη συμβουλεύει για τον υγιεινό τρόπο ζωής που χρειάζεται να ακολουθήσει και πως μπορεί να το κάνει αυτό, έτσι ώστε να αυξήσει τις δυνατότητές της να συλλάβει και να αποκτήσει ένα υγιές παιδί.

Μαρίνα Μόσχα