Θέλεις να παραμείνεις single ή όχι; Θέλεις να κάνεις μία καινούργια σχέση και αναρωτιέσαι αν “πρέπει” να την κάνεις; Μήπως έχεις αρχίσει και συνηθίζεις στο να είσαι μόνη/ος σου και σου αρέσει αυτό; Μήπως σε πιέζουν οι φίλοι σου για “να πας παρακάτω”, χωρίς όμως αυτό να ανταποκρίνεται στη δική σου πραγματικότητα; Μήπως δεν είσαι πραγματικά έτοιμη/ος για κάτι τέτοιο;
- Δίνεις σημασία μόνο στις δικές σου ανάγκες
- Δεν προσέχεις και πολύ τι λένε ή τι ζητάνε οι άλλοι από εσένα, συχνά σου κάνουν παράπονα ότι “δεν είσαι εκεί” ή ότι σε νοιάζει μόνο ο εαυτός σου!
- Δεν εμπιστεύεσαι! Η ουσιαστική σχέση βασίζεται στην εμπιστοσύνη και αν το ότι έχεις πληγωθεί στο παρελθόν δεν σ’ αφήνει να εμπιστευτείς, τότε μάλλον ακόμα χρειάζεσαι το χρόνο σου.
- Νοιώθεις πως έχεις κολλήσει στο παρελθόν! Δεν έχεις ξεπεράσει τη προηγούμενη σχέση σου, ούτε και τον πόνο που σου προξένησε. Ζεις ακόμα στο πένθος της και στην απώλειά της.
- Ψάχνεις τον τέλειο σύντροφο! Ποιος είναι τέλειος; Μήπως είσαι εσύ; Έχεις μη ρεαλιστικές απαιτήσεις. Η πραγματική αγάπη δεν ψάχνει το τέλειο σύντροφο, αλλά αφήνει τον καθένα να είναι όπως είναι, και αυτό και μόνο, σε κάνει χαρούμενο/η.
- Λειτουργείς πολύ επιφυλακτικά ή και καχύποπτα για την πιθανή επιλογή σου; Αν ήταν αυτό που θέλεις μάλλον δεν θα το σκάλιζες τόσο!
- Δε θες να γνωρίσεις την οικογένεια ή τους φίλους του/της συντρόφου σου. Υπό άλλες συνθήκες θα σου άρεσε να ανακαλύπτεις αυτά τα κομμάτια της νέας σου σχέσης.
- Δίνεις προτεραιότητα στη καριέρα σου, λέγοντας ότι δεν έχεις χρόνο; Μπορεί η καθημερινότητα να μην μας αφήνει πλέον ιδιαίτερο ελεύθερο χρόνο στη διάθεσή μας, αλλά όταν θέλουμε κάτι το “χωράμε” στο χρόνο μας!
- Θέλεις κάποιον για να μπορείς να “πιαστείς” από πάνω του;
- Σε πιέζουν οι φίλοι σου;
Κάνουμε σχέσεις για να είμαστε καλά, να περνάμε καλά με το σύντροφό μας. Δεν τον χρησιμοποιούμε για να γεμίσουμε τα κενά μας ή για να γαντζωθούμε από πάνω του, ούτε για να μην μας πιέζουν άλλο οι φίλοι μας…
Και κάτι ακόμα για τους γονείς που δεν έχουν ένα ταίρι δίπλα τους, ας μην χρησιμοποιούν τα παιδιά για να …μείνουν μόνοι τους. Είναι διαφορετικό αν είναι δική μου η απόφαση και διαφορετικό να θεωρώ πως το οφείλω στα παιδιά μου! Κάπως έτσι μετά, όταν περνούν τα χρόνια, ακούμε το γνωστό από γονείς: “Εγώ, που θυσιάστηκα για εσένα και δεν έφτιαξα πάλι τη ζωή μου για να μην νιώσεις άσχημα…” Είναι ένα μεγάλο θέμα που θα το δούμε άλλη φορά…
Μαρίνα Μόσχα
